കവിത

ദിവ്യ ബോസ് അശ്വനി ബിനി

ല നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള ഒരു പെങ്കൊച്ച് ഒരിക്കലൊരു താടിക്കാരനെ കണ്ടു മുട്ടി ഏയ് മുട്ടിയൊന്നുമില്ല; ഒന്ന് കണ്ടു

സൗമ്യ ചന്ദ്രൻ

മലമുകളിലെ പക്ഷി ചിറകു കുടഞ്ഞു തൂകി കളയുന്ന മഴ പറന്നു വരുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കെ നിന്നോട് ചേർന്നിരുന്നു കണ്ട അസ്തമയങ്ങൾ വിടർന്നു വന്നു.

പി വി സൂര്യഗായത്രി

ഉത്തത്തിലെ ഓടിടുക്കിൽ കഴുക്കോലിലൂടെ ഏകാന്ത ജീവിയായൊരു *ഇൻട്രോവേർട് കൂമൻ പിച്ചവെച്ച് നടക്കുന്നു.

ശശികുമാർ. പി. കെ

നിളയുടെ നിത്യ കാമുകൻ. വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ മൗനം കടഞ്ഞവൻ.

സിന്ദുമോൾ തോമസ്

നീലപ്പട്ടുടുത്തും വെൺമേഘക്കപ്പലുകൾ തുഴഞ്ഞും ആകാശം ഇലപൊഴിക്കുന്ന മരങ്ങളുടെ നെടുവീര്‍പ്പുകൾ ഏറ്റുവാങ്ങുമ്പോൾ,

പി എൻ വിജയകുമാർ

ഇന്നു ഞാൻ അന്ധയല്ല മിഴികൾ മൂടും കവചമില്ല ചുറ്റും കാണുന്നു ഞാൻ കപട ലോകം കണ്മുന്നിൽ ചിരി തൂകി നിൽപ്പതും

രാജന്‍ സി എച്ച്

അവള്‍ തന്‍റെയുടല്‍ ഒരു നാക്കിലയെന്നു വിരിച്ചിട്ടു എന്‍റെ ശയ്യയില്‍, തീന്‍മേശയാണതെന്ന പോലെ.

ശാഫി എം.കെ മസ്കത്ത്

നിൻെ ചുണ്ടിൽ പൊള്ളിയടർന്ന ഊഷ്മളതയുടെ ഉത്സവകാലം ചേമ്പിലയിൽ വീണ വെളളം പോലെയായിരിക്കുന്നു

നിഷ ആർ

കരുത്തിൻ്റെ കൗമാരം കലിതുള്ളി വിറയ്ക്കുന്നു, കയർക്കുന്നു ചുറ്റിലും സഹജീവിതങ്ങൾ, സഹിക്കുന്നു പാവമാം ജീവപിണ്ഡങ്ങളും കാണുന്നു, ഞാനെന്നും മൂകസാക്ഷി

സുഭാഷ് പോണോളി

നിന്റെ ആത്മവിശുദ്ധിയിലേയ്ക്കൊരു അവിശുദ്ധ പുഷ്പം നീട്ടിയവനാണ് ഞാൻ. ചേതനയറ്റ വംശവൃക്ഷങ്ങൾ വേരുപാകിയ നിന്റെ ഉൾത്തടങ്ങൾ