ഒന്ന്
കാട്ടാറിൻ തിരയിൽ,ത്തുടുത്തപുലരിപ്പെണ്ണൊന്നുമുങ്ങിക്കുളി –
ച്ചീർക്കിൽച്ചെങ്കരയുള്ളവെൺപുടവയും ചുറ്റി പ്രസാദത്തൊടും
പൂക്കാലങ്ങളറിഞ്ഞു നൽകിയ മഹാ സൗഗന്ധികച്ചാറുമായ്
വാൽക്കണ്ണാടിയിൽനോക്കി നിസ്തുലരസം നില്ക്കുന്നുശില്പോപമം!
രണ്ട്
ഈറൻമണ്ണിലുയിർത്തൊരിപ്രണയ ദാഹങ്ങൾക്കു തീർത്ഥത്തിനാ-
യീരാവും മെനയുന്നു കാമനയൊടുങ്ങീടാത്തതണ്ണീർക്കുടം
ഞാനെൻസർഗ്ഗവസന്തവല്ലരികളെക്കെട്ടിപ്പുണർന്നുത്സുകം
തേനുണ്ണാൻ തുനിയുന്നു, കല്പവനിയിൽത്തത്തുന്നുപൂത്തുമ്പികൾ !
വൃത്തം: ശാർദ്ദൂലവിക്രീഡിതം.
