ഒന്ന്.
പൂവമ്പന്റെ ധനുസ്സിലാർന്ന മണി ത-
ന്നുത്താളമുഗ്ദ്ധാരവം
കാവിൽക്കാവടിയാടിടുന്ന മയിലി
ന്നാനന്ദവർഷാഗമം
നാവിൽപ്പൂമ്പൊടി ചേർത്തു നാദമധുരം
പെയ്യുന്നു പൂത്തുമ്പി , ഹാ
നോവാറ്റാനിനിയെന്തു വേണ, മിവിടം
സർവ്വാർത്ഥതീർത്ഥസ്ഥലം!
രണ്ട്.
പീലിക്കൂന്തൽ മിനുക്കി, നെറ്റിയിലെഴും
ഗോരോചനം തൊട്ടെടു-
ത്താലോലാരുണമേനിയൊന്നു തഴുകി
സ്സായാഹ്നമന്ദാനിലൻ
ചേലിൽപ്പത്മപരാഗഗന്ധമിയലും
നിൻ ചുണ്ടിലെത്തേൻ കവർ –
ന്നീലേ,നിസ്തുലഭാവസാന്ദ്രകവിതേ
ഞാൻ നോക്കി നിന്നീടവേ ?
(വൃത്തം: ശാർദ്ദൂലവിക്രീഡിതം)
