സുഖവും ദുഃഖവും
തുരങ്കത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ
അങ്ങേയറ്റത്തുള്ള വെളിച്ചത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളെ ഓർക്കുക.
അതിനാൽ ചുംബിക്കപ്പെടുവാൻ പോകുന്ന നിമിഷത്തിനായ് കാത്തിരിക്കുക.
വശങ്ങളിലെ ഇരുൾച്ചിറകുകളിലേക്ക് നോട്ടം വഴുതാതിരിക്കാൻ
ഈ കഥ ഓർത്തു വയ്ക്കുക:
ഒരു കസേര മാത്രമുള്ള മുറിയിലേക്ക് സുഖവും ദുഃഖവും ഒരുമിച്ചു കടന്നുവന്നു.
സുഖം പറഞ്ഞു:
“നീ ഇരുന്നുകൊളളുക ;നിൻറെ ഭാരം താങ്ങുവാൻ അത് സർവ്വഥാ സജ്ജമാണ്.
സ്ഥൂലനായ എനിക്ക് അതിൻറെ കൈകൾ മാത്രം മതി!”