മരണം
പാട്ടിൻറെ ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ ഗായകന് ചുവടു തെറ്റുമ്പോൾ പാട്ട് മരിക്കുകയാണ്.
അതേസമയത്ത് വേറെങ്ങോ
മറ്റൊരു കണ്ഠത്തിൽ അത്
ജനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മരണം ഒരിക്കലും യാദൃശ്ചികമല്ല ;
തികച്ചും താൽക്കാലികം മാത്രം.
ഒരു പുഴയായത് നമുക്കിടയിലെ നിരന്തരപ്രവാഹം ആകുന്നു
ഓർക്കുക;
ഒരു തൂവൽ പൊഴിഞ്ഞെന്നു കരുതി
ഒരു ചിറകും തളരുന്നില്ല;
ഒരു പക്ഷിയും മരിക്കുന്നില്ല.
അദൃശ്യനായ ഒരാൾ അതിനു മേൽപ്പരപ്പിൽ നിന്ന് വലയെറിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
മോക്ഷവും മൗനവും ആണ്
ആ വലയുടെ ഊടും പാവും !