വിഭീഷ് തിക്കോടി

ഉള്ളുനീറുന്ന ചൂടിന്നുഗ്രതയേറ്റുവാനായ് പകലുമ്മകളെറിഞ്ഞു ജ്വലിക്കുന്നു വാനം.

നസ്സിന്റെ ജാലകപ്പഴുതിലൂടെ മിന്നിമറയും നക്ഷത്രക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ, കണ്ണേറുമായെത്തും കറുപ്പിനെയാട്ടാൻ

മലയാളകവിതാ സാഹിത്യ ചരിത്രത്തിൽ ആധുനികതയെ അടയാളപ്പെടുത്തിയ ആസ്തിക ഭാവനയുടെ ചൈതന്യം തുളുമ്പുന്ന അനന്വയ പ്രതിഭാസമായ മഹാകവി അക്കിത്തത്തിന്റെ കാവ്യസപര്യ കാലാതിവർത്തിയാണ്.

സോഷ്യലിസ്റ്റ് ചിന്തകൻ, രാഷ്ട്രീയ നേതാവ് എന്നതിലുപരി ഭാരതീയ തത്വചിന്ത , സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രം, പുരാണം, ചരിത്രം എന്നീ വിഷയങ്ങളിലെ ആഴത്തിലുള്ള അറിവും അനുഭവങ്ങളും പ്രഭാഷണങ്ങളിലൂടെയും പുസ്തകങ്ങളിലൂടെയും മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് പകർന്ന അതുല്യനായ സാംസ്കാരിക പ്രതിഭയാണ് എം.പി വീരേന്ദ്രകുമാർ.

ഓരിന്റെ ചൂരറിയും നീരദമേ, ഉരുകും കടലാഴമറിയുമോ ഗഗനമേ, എന്നിൽ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ വീഥിയിൽ നിന്നിലെ ഭാവഭേദങ്ങളറിയുന്നു ഞാൻ.   പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും, കരഞ്ഞും, പുണർന്നും പലനാളായി ആനന്ദമുർച്ഛയിലാറാടി നാം, സാനന്ദമോടെൻ മാറിൽ മയങ്ങീടവേ. അനന്തമാമെൻ ആത്മ തരംഗമറിഞ്ഞുവോ നീ ?   ഉൾത്തടമുണർന്നതി സാന്ദ്രമായ്  ഉൾതാപം വെടിഞ്ഞകന്ന നേരം, തപ്തമാം തേങ്ങലായ് വീചികൾ നോവിൻ...