സൗമ്യ തെക്കടവൻ
വാക്കിന്റെ പൊരുൾ
വാക്കാണഗ്നി ഹിമം ഉദയം ഇരവ്
വാഴ്ത്തു പാട്ടുകൾ സ്മൃതികൾ ജതികൾ
ജ്ഞാനവും പൊരുളും വെളിച്ചവും നീ
ഉദയമാണ് നിന്നുണർത്തു പാട്ട്
വിശുദ്ധ വാഴ് വുകൾ
നീയും ഞാനും കോർത്തുപിടിച്ച
കൈകൾക്കിടയിലെപ്പോഴാണ്
മരണത്തിന്റെ നനുത്ത നോവ്
പടർന്നു തുടങ്ങിയത്!
ഇലമുളച്ചി
വിത്തില്ല പൂവില്ല കായില്ല
ശിഖരങ്ങളൊട്ടില്ല ഭൂകാണ്ഡമില്ല
ഒറ്റ ഇലത്തുമ്പിനറ്റത്തു
പറ്റിപ്പിടിച്ച ചിനപ്പുമാത്രം.