കടൽ വിചാരിക്കുന്നു,
ചന്ദ്രനെ കാണുമ്പോഴൊക്കെ
അനിയന്ത്രിതമായി തുളുമ്പുന്ന
തന്റെ നെഞ്ചകം ഒറ്റുകാരനാണ്,
അത് തന്നെ തുറന്നുകാട്ടുകയും
നാണംകെടുത്തുകയുമാണ് !
ഇതിനി തുടരാനാവില്ല
താനാരാണെന്നവനറിയണം.
തന്റെ ചിന്തയിൽനിന്ന്
സംയമനത്തിന്റെ തീവ്രതാപം
മുളപ്പിച്ചെടുത്ത്
അങ്ങനെ കടൽ വറ്റാൻതുടങ്ങി !
അടിത്തട്ടിലെ ചളിയടിഞ്ഞ പൂഴിപ്പരപ്പിൽ
ഓര്‍മ്മകളുടെ അസംഖ്യം ചിപ്പികള്‍
നീറിക്കിടന്നു.
ജീവികള്‍ പിടഞ്ഞുചാടി!
കരയിലാഞ്ഞുവീശിയ തീക്കാറ്റിൽ
സകലവും കത്തിയെരിയാൻതുടങ്ങി
പിടയുന്നജീവജാലങ്ങളെ
നോക്കാനാവാതെ
ചന്ദ്രനെങ്ങോ ഒളിച്ചുപോയി !
മക്കളുടെ നീറിപ്പിടച്ചിൽ
സഹിക്കാനാവാതെ കടൽ വീണ്ടും
വാത്സല്യത്തിനുറവകള്‍ ചുരത്തുകയും
സ്നേഹത്തിന്റെ നീലജലത്താൽ
നിറയുകയും
മക്കളുടെ ചലനങ്ങളിൽ മുഴുകുകയും
ഒളിച്ചു,പതുങ്ങിയെത്തിയ ചന്ദ്രനെകണ്ട്
വീണ്ടും നെഞ്ചുതുളുമ്പുകയും,
അങ്ങനെയങ്ങനെ
ആവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ മടുപ്പിനെപ്പറ്റി
കടൽ
ആലോചിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയും ചെയ്തു!
