അലകൾ….
ഉയർന്നേറിത്താഴുന്ന
മണൽത്തട്ടിൽ
എഴുതാനിരിക്കുന്ന
കാറ്റിൻ്റെ
കൈതോലകൾ!
എഴുതും മായ്ക്കും
വീണ്ടും എഴുതും;
സാരംഗികൾ പതിയെ മീട്ടും,
പിന്നെ മൃദംഗം വായിച്ചിടും,
കടിഞ്ഞാണിടും മേഘ-
ക്കുതിരക്കൂട്ടത്തിനെ,
രഥത്തിൽ പൂട്ടിക്കെട്ടി
കിഴക്കോട്ടോടിച്ചിടും
ചിലങ്കക്കുള്ളിൽ നിന്ന്
മുത്തുകൾ ചിതറുമ്പോൽ
തിരകൾ മണൽ തൂവി-
ചിത്രങ്ങൾ രചിക്കുമ്പോൾ
നൃത്തമാടുവാൻ നാട്ടുവാംഗവും
കൊട്ടിക്കൊണ്ട്
ഉച്ചത്തിലൊരു ജതി-
സ്വരത്തിൻ ലയം തേടും..
ആകാശം വെളിച്ചത്തിനുലയിൽ-
തിരിയിട്ട് സൂര്യനെ-
തീപ്പന്തമായുയർത്തിപ്പിടിക്കവേ,
കാറ്റതിൻ തുഞ്ചത്തൊരു-
പക്ഷിയായ് പറക്കുന്നു
യാത്ര പോകുന്നു
ഭൂമിക്കതിരും കടന്നിട്ട്
ഗോത്രഭാഷകൾ തേടി-
പർവ്വതങ്ങളെ ചുറ്റി,
യാത്രപോകുന്നു വീണ്ടും
പറന്നേ പോയീടുന്നു;
പലതാം ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിരുട്ടിൻ
നീലാഴങ്ങളൊഴുക്കിൻ-
തരംഗങ്ങളെതിർപ്പിൻ
യുദ്ധക്കളം…
ഒക്കെയും കടന്നെത്തി-
നിൽക്കുന്ന തീവ്രാന്ധത,
നടുക്കം, ഒടുക്കത്തിൻ
ശൂന്യത, ചിദാകാശം..!
കാറ്റതാ വീണ്ടും മഞ്ഞു-
പഞ്ഞിമേഘങ്ങൾ തൊട്ട്-
പാട്ടു പാടുന്നു
സന്ധ്യ ധ്യാനത്തിലായീടുന്നു..
കുളിരിൽ പച്ചത്തുരുത്തിടയിൽ-
പായ്ക്കപ്പലിൽ പലരും-
ലോകം ചുറ്റും ചിന്തതൻ
സഞ്ചാരത്തിൽ,
മാൽപെയിൽ മർവന്തയിൽ
അലെഗളുറങ്ങുമ്പോൾ
നോക്കിനിൽക്കുന്നു സഹ്യൻ
പശ്ചിമശൃംഗക്കാറ്റും.
(ഉഡുപ്പിയിലെ മാൽപെ ബീച്ചും, കുന്ദാപ്പുരയിലെ മർവന്തെ ബീച്ചും കർണ്ണാടകയിലെ പ്രകൃതിരമണീയമായ കടൽത്തീരങ്ങളാണ്.. കന്നഡയിൽ തിരകൾക്ക് അലെഗൊളു എന്നാണ് പറയുക)
