ജ്യോതി ടാഗോര്‍

പൊഖ്റാനിൽനിന്ന് ദർശനത്തിനെത്തിയ കാറ്റിലെ ഇടിമുഴക്കങ്ങൾ ഭഗവത്കർണ്ണങ്ങളിൽ നൊമ്പരമായി പെയ്തിറങ്ങി.ബർമ്മയിൽനിന്ന് തീർത്ഥാടനത്തിനെത്തിയ കാറ്റിലെ രക്തഛവി ആ ചരണങ്ങളെ നനയിച്ചു.

തങ്ങൾ പകർന്ന പ്രകാശത്തിന്‌ നന്ദി പറഞ്ഞ പഥികനെനോക്കി വഴിവിളക്കുകൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.

കാറ്റും, കാറ്റിന്റെ വികൃതിയാൽ‍ രൂപംമാറുന്ന മണൽക്കുന്നുകളുംചേർന്ന് ഓരോ തവണയും ഞങ്ങളെ ചലിക്കുന്ന മണൽശിൽപ്പങ്ങളാക്കി മാററിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പ്രണയപരാജയമോ സാമ്പത്തികബാധ്യതയോപോലെ ജനപ്രിയമായ കാരണങ്ങളൊന്നും എന്റെ ആത്മഹത്യയ്ക്ക് പിന്നിലില്ല. ഇനി ജീവിക്കേണ്ടതില്ലെന്ന തീരുമാനത്തിലേയ്ക്ക് സ്വാഭാവികമായി എത്തിപ്പെടുകയായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരാൾക്കു വിശദീകരിച്ചു കൊടുക്കാനാവാത്തൊരു ശൂന്യത ജീവിതത്തിൽ നിറയുകയായിരുന്നു.

അത് നെയ്പ്പായസം പോലെ മധുരമുള്ളൊരു ദിവസമായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ തമ്മിലാദ്യം കാണുന്നത് അന്നാണ്. ഗേറ്റ് കടന്നവൾ വരുമ്പോൾ  ഞാൻ മാധവിക്കുട്ടിയെ വായിക്കുകയായിരുന്നു. അന്ന് വിരിഞ്ഞൊരു റോസാപ്പൂവിലൊന്ന് തൊട്ട് , ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുല്ലവള്ളിയെ തലോടി അവൾ...