ജിനദേവൻ വെളിയനാട്.

എന്നെ തുണ്ടുതുണ്ടായ് വെട്ടിയൊടിച്ച് നിൻ്റെ വേർപ്പുതുള്ളികളും ചേർത്തു ഒരുമൺകൂനയിൽ എന്റെ ചുവടുറപ്പിച്ചു, നീയൊരിക്കൽ.

ഒരുദിനമിരവിൽ, അഴലുവിരിച്ചൊരു കാർമുകിൽ മനമോടെ പ്രിയസഖിരാധയ്ക്കരുകിലിരുന്നൂ കോമളമണിവർണ്ണൻ. കദന ഹൃദന്തത്താളലയങ്ങൾ നടമാടും മിഴികൾ വേദനനൽകിയ രുധിരാഭയുമായ് നിറയുവതുംകണ്ടു.