ദിവ്യ.സി.ആർ
വേനലിൽ ഒരു സ്നേഹമഴ
ആ വൃദ്ധയേയും കുഞ്ഞിനേയും താങ്ങി നിന്ന തണൽമരം ഏറ്റുവാങ്ങി. ശിഖരങ്ങളിൽ നിന്നുയർന്ന തണുത്ത കാറ്റിലും അമ്മാമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു. ഹൃദയത്തിൽ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ ദു:ഖം കണ്ണുകളിൽ തളം കെട്ടി, പെയ്യാൻ വിതുമ്പുന്ന കാർമേഘം പോലെ.