ദീപ ടി മോഹന്
ജീവാമൃതം
പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരി ദീപ ടി. മോഹന് തസറാക് കുടുംബത്തിന്റെ നിത്യശാന്തി.
അപൂർവം ചിലർ
അപൂർവം ചില മനുഷ്യർ മാലാഖയുടെ മുഖംമൂടിയണിയും.
നനുനനുത്ത കരങ്ങളാൽ മെല്ലെ നമ്മെ തലോടും,
ചുവന്ന ചുണ്ടുകളാൽ ചുംബനമർപ്പിക്കും,
രാവിൻ തേരിലൊരു പ്രണയം
രാത്രിയിൽ ഉറങ്ങാത്തവരുടെ മൗനം ഒരുതരം സംഗീതമാണ്.
നിങ്ങളവരെ പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോ?
നിശ്ചലതയുടെ ചലനം കുറിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ വിശപ്പും ദാഹവും നിറയ്ക്കേണ്ട കോപ്പകൾക്കായിവർ യാചിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും.
അവർക്കിടയിൽ ഓർത്തുവയ്ക്കാൻ ഒരോർമ്മപോലുമില്ലാത്ത ശൂന്യമായവന്റെ മനസ്സിൻ ഭ്രമണം എനിക്കനുഭവമായി.
അതിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ അനുഭവത്തിലൂടെ...
അദൃശ്യദേവത
ആദ്യമായി കണ്ടുമുട്ടിയ വിശുദ്ധദിനത്തിൽ
നാമിരുവരും മൂകരായിരുന്നു.
മുറിവുകളിൽ നിന്നും രക്ഷനേടി,
മരച്ചില്ലകളിൽ അഭയം തേടി
പരസ്പരം ധാരണ വളർത്താനുള്ള
ഉപായമായിരുന്നില്ല മൗനം കൊണ്ടുള്ള
വഴിപാടുകൾ.
ഹൃദയസ്പന്ദനങ്ങളിൽ നിന്നും,
നാവിൽനിന്നും പകരുന്ന
തണുത്താത്മാക്കളുടെ നിശ്വാസമല്ല
നമ്മെ ഒരുമിപ്പിക്കുന്നതു.
നിഷേധിക്കാൻ വയ്യാത്ത
ഏതോ മാന്ത്രിക മധുര ചുണ്ടുകളുടെ
ഐക്യതയാകാം നമുക്കിടയിൽ.
ഒരിക്കലുമുരുകാത്ത
കൂറ്റൻഗോപുരത്തിൽ,
പകലിന്റെ വെളിച്ചത്താൽ
നീയെന്നെ ജീവിതവസ്ത്രമണിയിച്ചു .
അദൃശ്യദേവതയുടെ
സ്പർശനത്താൽ...
അപൂർണ്ണതയുടെ പര്യായമെൻ പ്രണയം
ഗതിവേഗത്താൽ പിടിവിട്ടു
പായുന്ന വേരൂന്നിയ നിന്റെ ചൂടിനാൽ
പകരുന്ന ചിന്തകളിൽ,
അകതാരിലുണരുന്നു രക്തനക്ഷത്രം
പോൽ പ്രണയം.
മൗനം പോലും ഉള്ളിലെ നോവു
നീറ്റുന്നുണ്ടങ്കിൽ
നിന്നെകുറിച്ചെഴുതാതെ വയ്യെനിക്ക്
ഹൃദയത്തോളം ചുവന്നീ
പ്രണയദിനത്തിൽ.
എന്നെയുരുക്കുന്ന നേരിൻ വാക്കുകൾ,
ബാഷ്പബിന്ദുക്കളായി നിന്നിലേക്ക്
എത്തുന്ന കാലത്തോളം,
തുറന്നു പറയാൻ മടിച്ച
അപൂർണ്ണതയുടെ പര്യായമാണെന്റെ
പ്രണയം.
കണ്ണുകളടച്ചു ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ,
നിനക്ക് രൂപവും ശബ്ദവും നൽകി
കോറിയിട്ട...
അപരിചിത ആത്മാക്കൾ
അർത്ഥമറിയാതെ കൊരുത്ത വാക്കുകളെ അക്ഷരങ്ങൾ ഇരുട്ടിലുപേക്ഷിക്കുന്നു.
ചോദ്യം ചെയ്യുന്നുണ്ടാകും
മരവിപ്പിനാൽ മരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട നിശബ്ദതയെ.
അപരിചിതരായ രാത്രി സഞ്ചാരികളിൽ പത്തിവിടർത്തിയ അമർഷങ്ങൾ,
കണ്ണിൽ തീനിറച്ചു പതുങ്ങിയിരുപ്പുണ്ട്.
തിളയ്ക്കുന്ന മരണത്തിൽ
വെന്തുവിളറിയ സ്വപ്നങ്ങൾ
തിരിച്ചു പോയെന്നുറപ്പായ വിളികളോർത്ത് വിതുമ്പുന്നു.
അറിയുന്നു ഞാനും
അടക്കിപ്പിടിക്കുന്ന
രഹസ്യങ്ങളും
പിന്തുടരുന്ന ഭയങ്ങളും അവശേഷിക്കുന്ന നിശബ്ദതയും.
കനിവിന്റെ...
കടല് പോലെ
ഞാന് സ്വയമൊരു കടലാകുന്ന നിമിഷം
നീയൊരു നദിയാകൂ.
നോവു പൊതിയുന്ന ഓര്മ്മകളെ
നിന്റെ മടിത്തട്ടില് ഒളിപ്പിച്ചു
ആരും കാണാതെ എന്നിലേക്ക്
പകര്ന്നു തരൂ .
മറന്നുപോയ കിനാക്കളെ
ആകാശത്തിലേക്ക് പറത്തിവിട്ട്
മേഘപാളികളാല് കൊട്ടാരം കെട്ടി
മഞ്ഞു കണങ്ങളാല് ഉമ്മവച്ചു
പാറിപറക്കട്ടെ കുഞ്ഞു നക്ഷത്രങ്ങളെ പോല്.
നൂറു നൂറു പുഴകളെ...