ദരിദ്രനായ കുട്ടിയുടെ-
കോലൈസ് പോലെയാണ്
എന്റെ സന്തോഷങ്ങൾ !
തീർന്നു പോകുമെന്ന ആധിയാൽ,
നുണയാൻ പേടി !
വേഗത്തിലീമ്പിയെടുത്തില്ലെങ്കിൽ,
താനേ അലിഞ്ഞു തീരുമെന്ന ഭയം!
തീർന്നാൽ ഇനിയെന്ന് ഇങ്ങനെ-
ഒരുതുണ്ട് തണുത്ത മധുരമെന്നു സങ്കടം !
അലിഞ്ഞു തീരുന്ന ഒരു തുരുത്താണ്
എന്റെ ആനന്ദങ്ങൾ !
ഓരോ തിരക്കൊപ്പവും,
സങ്കടങ്ങളുടെ ഉപ്പുകടലിൽ-
അലിയുന്ന ദ്വീപ്.
കീറിപ്പറിഞ്ഞ പ്രതീക്ഷയാണ്
ആ മരിക്കുന്ന തുരുത്തിന്റെ
കൊടിയടയാളം….
വിചാരങ്ങളിൽ മാത്രം സംഭവിക്കുന്ന
യാത്രകളാണ് എന്റെ ആഹ്ലാദങ്ങൾ !
അനുഭവിക്കാനാകാത്ത
ചില അത്ഭുതങ്ങളുടെ
ഛായാ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ !
സ്വപ്നമൂർച്ചയിൽ അറിഞ്ഞ
വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞ വഴികൾ…
അഗ്നി കൂട്ടിയ മലമുകളിലെ മഞ്ഞ്!
മറന്നു പോയ ഒരിടത്ത് ഒളിപ്പിച്ച
നിധിയാണ് എന്റെ സന്തോഷങ്ങൾ !
ശിരസിൽ പൊള്ളുന്ന
കറുത്ത രത്നവുമായി,
ഞാൻ ആ ഇടം തേടിയലയുന്നു.
ആ തേടൽ എന്നെ മരണത്തോളം തണുപ്പിക്കുന്നു.
