കാവ്യപ്പെരുംകടൽ
നീന്തിത്തുടിച്ചവൻ
വാക്കിൻ പെരുമ്പറ
കൊട്ടിയോൻ നീ
നിശാഗന്ധിയാം കാറ്റിൽ
നിളാതീരത്ത്
പൗർണമി ചന്ദ്രിക
മുങ്ങിനിവർന്നവൻ
വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ
മൗനം കടഞ്ഞവൻ.
കവിതയായി
മാരി വർഷിച്ചവൻ
മൂവന്തിയൂറ്റിയ
മുന്തിരിച്ചാറിൻ
ലഹരിനുണഞ്ഞവൻ
ശ്യാമ വാർക്കൂന്തലിൽ
മുല്ലമാല ചൂടിച്ചവൻ
മാനത്ത് മോഹ
പുകക്കോട്ടകെട്ടിയോൻ
ചിത്തം തപിക്കും
വിനിദ്രയാമങ്ങളിൽ
നക്ഷത്രമെണ്ണി-
പ്പുലർന്നവൻ
മേഘ രൂപങ്ങൾ
കണി കണ്ടുണർന്നവൻ
ഹൃദയതടങ്ങളിൽ
പേരാറൊഴുക്കിയോൻ
കൈക്കുടന്നയിൽകോരി
കടലളന്നവൻ
പൂമ്പാറ്റയിൽ
വിശ്വസൗന്ദര്യം കണ്ടവൻ
ഉറങ്ങാതെ രാമഴ
നുകർന്നവൻ
ഒത്തു കളിക്കുവാനി –
ക്കളിവട്ടങ്ങളിൽ
വഴക്കമില്ലാത്തവൻ
നിത്യകന്യകാതീരങ്ങൾ
പുല്കുവാൻ
താമരത്തോണി –
തുഴഞ്ഞവൻ
കവിതയിൽ
കസ്തൂരി ഗന്ധം നിറച്ചവൻ
അവധൂതനെപ്പോൽ
കാവ്യകാഞ്ചനംതേടി
അലഞ്ഞവൻ നീ
പ്രണാമം മഹാകവേ.
