പറയാൻ വയ്യ
പറയാതെയൊട്ടും വയ്യ,
എവിടെ തുടങ്ങുമെന്നാ-
ലോചിച്ചിരിക്കെ..,
എഴുതുവാൻ ഒരു
തുള്ളി പോലും
അവശേഷിക്കാതെ
മഷി തീർന്നു.
ഇനി ഇവിടെ
കുത്തിയിരിക്കാം.
അത്രമേൽ പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്നും
പറഞ്ഞ് നെഞ്ചോട്
ചേർത്തതിത്ര പെട്ടെന്ന്
പറച്ചു മാറ്റിയതും,
കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ
ശിഖരത്തിന് പുതു
നാമ്പുകൾ മുളച്ചതും,
വാടിക്കരിഞ്ഞ
പൂവിതളുകൾക്ക്
തലോടലേറ്റതും,
അകലെ നിന്ന്
പതിയെ വന്നണഞ്ഞ
കുളിർ തെന്നലിനോടൊന്ന്
പറയട്ടെ…
സ്വപ്നങ്ങളേക്കാൾ
മനോഹരമായ
ഭൂമിയിലെ
വിസ്മയമാണ്
സൗഹൃദം.
പക്ഷെ
നിനക്ക് വേണ്ടാതെന്തിനീ
നേരത്ത്
വാശിയോടെ
വീറോടെ
നേടണം
ഞാൻ.
അകലങ്ങളിനിയും
വെളിച്ചം നിറയണം,
പ്രഭ ചൊരിയണം,
അതിനിടെ
അപ്രതീക്ഷയോടെ
ഉറ്റി വീണ
മഞ്ഞുതുള്ളി
ബാഷ്പമായ്..