വൈകുന്നേരച്ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ്,
ചില ദിവസങ്ങളിൽ,
ദൈവം മനുഷ്യരുടെ തെരുവുകളിൽ
നടക്കാനിറങ്ങാറുണ്ട് !
പകൽപ്പകുതിയിൽ
അഴക്കോലുകളിൽ കഴുകിവിരിച്ച ഉടുപ്പുകൾ
വെയിലിലുണങ്ങി മടങ്ങുന്ന
മണമുള്ള നേരങ്ങളാണത് !
ഊതിപൊടിപ്പിച്ച കനൽത്തുമ്പിൽ
കായുന്ന ഇരുമ്പ് തവയിൽ
നെയ്മണമുള്ള ദോശകൾ
മൊരിയുന്ന സ്വരം കേട്ട്,
ദൈവത്തിന് കൊതി വരുന്നു.
തെരുവിലൊരുവൾ തക്കാളി വിലപേശിവാങ്ങുന്നു ,
കച്ചവടപ്പലക മടക്കിയൊരാൾ
മകൾക്ക് പ്രിയമുള്ള
മധുരപ്പൊതി തിരയുന്നു!
പൊടുന്നനെ ഒരു മഴ പെയ്യുന്നു!
നിവർത്തിയ കുടയിലേക്ക്,
ആരോ ദൈവത്തെ ചേർത്തുനിർത്തുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ കണ്ണുനിറയുന്നു.
വഴികളൊക്കെ വിളക്ക് കത്തിച്ച
ഒരു വീട് തേടി ഓടുന്നു.
വഴിയിലേക്ക് മിഴി നീട്ടുന്ന
അത്താഴമേശയിൽ ,
പുളിയും മുളകും കൂട്ടിയരച്ച രുചി
വെപ്രാളം കൊള്ളുന്നു!
സന്ധ്യാപ്രാർത്ഥന ചൊല്ലുന്ന
നക്ഷത്രങ്ങൾക്കരികെ കൂടി,
ദൈവം മടങ്ങുന്നു!
മനുഷ്യരുടെ വഴിയിലെ പൊടി പുരണ്ട,
ദൈവത്തിന്റെ കാലുകളിലേക്ക്,
ഭൂമി മിഴിപായിക്കുന്നു.
അതാ, ദൈവം കുനിഞ്ഞു ഭൂമിയുടെ മൂർദ്ധാവിൽ
ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നു.
