സലാലയിലെ മുഗ്സൈൽ ബീച്ച് പ്രകൃതി തന്നാലാവുന്ന എല്ലാ സൗന്ദര്യപ്പണികളും ചെയ്ത് മിനുക്കിയെടുത്ത ഒന്നാണ്. സൗന്ദര്യത്തോടൊപ്പം പ്രകൃതിയുടെ വികൃതികളും ഒത്തുചേർന്ന ഒരു ബീച്ച് എന്നു വേണമെങ്കിൽ ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. കഴിഞ്ഞ തവണ ആഞ്ഞടിച്ച മേകുനു ചുഴലിക്കാറ്റിൽ കടൽ കരയിലേക്ക് കയറി വന്നു. നേരെയുണ്ടായിരുന്ന റോഡ് ഇപ്പോൾ കടലിനടിയിലാണ്. പ്രകൃതിയുടെ സ്വത്ത് അത് തിരിച്ചെടുക്കുന്നതിൽ പരിഭവം പറയുന്നതിൽ പ്രസക്തിയില്ലല്ലോ! പക്ഷേ ആ കാഴ്ചകൾ മനസ്സിൽ ചെറിയൊരു ഭീതിയുമുണ്ടാക്കി എന്നത് നേരാണ്.
കടലും കരയുമായി നിരന്തരമായ ഒളിച്ചു കളികൾ നടത്തുന്ന ഭൂവിഭാഗമാണ് അതെന്ന് അവിടെ നിരന്ന് കിടക്കുന്ന ചുണ്ണാമ്പുപാറകൾ സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞു. പ്രകൃതി തന്നെ വെളുത്ത പഞ്ചാര മണൽ വിരിച്ച് മനോഹരമാക്കിയ കടൽപ്പുറത്തേക്ക് തിരയടിച്ചുലഞ്ഞ് വരുന്ന നീലക്കടൽ കാണാൻ എന്തൊരു ഭംഗിയാണെന്നറിയോ? വാക്കുകൾക്കതീതമായ ഒരു സൗന്ദര്യക്കാഴ്ചയാണ് അത്.
വിശാലമായ ബീച്ച് അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് ചുണ്ണാമ്പുപാറകൾ കടലിന് അതിർത്തിയാവുന്നു. നൂറ്റാണ്ട്കൾക്ക് മുന്നേ ഈ ഭൂവിഭാഗം കടലിനടിയിലായിരുന്നിരിക്കാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട്. തിരയടിച്ച് ജലമൊഴുകിയ ചിത്രലിപികൾ പോലുള്ള അടയാളങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ആ പാറക്കൂട്ടങ്ങളിൽ കാണാം.
മുഗ്സൈൽ ബീച്ചിൽ കടൽക്കാഴ്ചകൾ ഒരുക്കിക്കൊണ്ട് ചെറിയ ഒരു കോഫീ ഷോപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഇരുന്ന് കടലിന്റെ ശാന്തഗംഭീരമായ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വിദേശികൾക്കിടയിൽ ഒരു ലോക്കൽ ഒമാൻ സ്വദേശിയെ പരിചയപ്പെട്ടു. അയാളുടെ നാട് കാണാനായി വന്ന അതിഥികളെ അയാൾ ഉപചാരപൂർവ്വം സ്വീകരിച്ചു. സമ്മാനമായി അയാൾ ഓഫർ ചെയ്തത് അയാളുടെ വീട്ടിൽ അന്ന് ജനിച്ചു വീണ ഒട്ടകക്കുട്ടിയേയാണ്. തന്റെ നാടിന്റെ മഹത്തായ സംസ്കാരത്തിൽ അഭിമാനമുള്ളവനായിരുന്നു അയാൾ. സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളുടെ നാടാണ് തങ്ങളുടെതെന്ന് അയാൾ ഓർമ്മിച്ചു. അടുത്ത ഖരീഫ് സീസണിൽ വന്നാൽ അയാളുടെ ഫാം ഹൗസിൽ അതിഥികളാവാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ നമ്പർ തന്നു. അതിനിടെ മീനയുമായി സ്വഭാഷയിലും വിശേഷങ്ങൾ പങ്ക് വെച്ച് സൂര്യമോൾക്ക് ചെമ്പിന്റെ ഒരു ബ്രേസ് ലെറ്റ് സമ്മാനമായും നൽകി.
അടുത്ത ഖരീഫിൽ എന്തായാലും സലാല സന്ദർശിക്കണമെന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു. ഞങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടിയ സ്വദേശികളൊക്കെ തങ്ങളുടെ നാടിന്റെ സൗന്ദര്യം മുഴുവനായി കാണമെങ്കിൽ വസന്ത കാലത്ത് വരണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. പച്ചയുടുപ്പിന്റെ സ്വന്തം നാട്ടിൽ നിന്ന് വന്ന ഞങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ കൗതുകം തോന്നിയത് ഈ മണൽപ്പരപ്പുകളും ചുണ്ണാമ്പ് പാറകളും കാണുവാൻ തന്നെയായിരുന്നു.
കോഫീ ഷോപ്പിൽ നിന്ന് മർണീഫ് ഗുഹയിലേക്ക് ചവിട്ടുപടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. വലിയ ഒരു സിംഹം വായ പൊളിച്ചു നിൽക്കുന്നത് പോലെയുള്ള ചുണ്ണാമ്പ് പാറയാണ് ആദ്യകാഴ്ചയിൽ ഈ ഗുഹ. പാരമ്പര്യ ഗുഹയുടെ നിർവ്വചനങ്ങളിലൊതുക്കാനാവില്ല ഇതിനെ എന്നാണ് എനിക്കിതു കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയത്. കാലാകാലങ്ങളായി സമുദ്രജലത്തിന്റെ തിരയിളക്കങ്ങളിൽ പെട്ടു രൂപപരിണാമം സംഭവിച്ച ഒരു വൻ ചുണ്ണാമ്പുപാറയാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇത്. വലിയ പാറക്കെട്ടിനിടയിൽ ഒരാൾക്ക് കയറിയിരിക്കാൻ തക്ക വലുപ്പമുള്ള ഒരു ഭാഗം ഉണ്ടായതിനെയാണ് ഗുഹ എന്ന് പേരിട്ട് വിളിക്കുന്നത്. സമുദ്രത്തിനടിയിലായിരുന്ന കാലത്ത് വെള്ളം കയറിയിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടായതാവാം ഈ ഗുഹാരൂപമെന്ന് കൂടെയുണ്ടായ മീന ടീച്ചർ ഞങ്ങളോട് സംശയം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അവിടന്നങ്ങോട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ കടൽ തന്റെ സൗന്ദര്യം മുഴുവൻ കാട്ടി ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടികൾ ബീച്ചിലിറങ്ങണമെന്ന് പറഞ്ഞ് വാശി പിടിക്കാനൊരു കാരണം കൂടിയായി ഈ കാഴ്ച.
അവിടെ നിന്ന് മറുഭാഗത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നപ്പോഴാണ് വിചിത്രമായ ചില ശബ്ദഘോഷത്തോടെ വെള്ളം പുറത്തേക്ക് ചീറ്റുന്നത് കണ്ടത്. നിമിഷങ്ങൾ നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന ജലത്തിന്റെ പൂക്കുറ്റി പോലെയിരുന്നു അത്. അടുത്ത് ചെന്ന് പരിശോധിച്ചപ്പോൾ ഭൂമിയിലുള്ള അഗാധമായ ചെറിയ ചില പൊത്തുകളിലൂടെയണ് ഈ ഫൗണ്ടൻ പുറത്ത് വരുന്നതെന്ന് കണ്ടു. അഗാധമായ ഈ കുഴികളിൽ കാൽ വഴുതി വീണു അപകടങ്ങൾ ഉണ്ടാവാനിടയുള്ളതിനാൽ ഇരുമ്പ് വലയിൽ തടയണ തീർത്തിരുന്നു അവിടെ .
അവിടത്തെ അത്ഭുതങ്ങളിലൊന്നായ ബ്ലോഹോൾ പ്രതിഭാസമാണ് അതെന്ന് ഉണ്ണി വിശദീകരിച്ചു. യഥാർത്ഥത്തിൽ ബ്ലോഹോൾ ഭൂമിക്കടിയിലെ അസാമാന്യമർദ്ദം കാരണം രൂപമെടുക്കുന്ന പ്രകൃതിദത്ത പ്രതിഭാസമാണ്. മുഗ്സെൽ കടൽത്തീരത്ത് സമുദ്രത്തിൽ നിന്ന് നേരിയൊരു നീർച്ചാൽ ഭൂമിക്കടിയിലേക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കാം. അതായിരിക്കാം ഭൂമിക്കടിയിൽ മർദ്ദവ്യത്യാസം വരുമ്പോൾ വെള്ളം പുറത്തേക്ക് ചീറ്റുന്നത്. കടൽ പ്രക്ഷുബ്ധമാവുമ്പോൾ ഈ കുഴികളിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ പുറത്തേക്ക് ജലം ചീറ്റിത്തുടങ്ങും. ക്രമമില്ലാത്ത ഇടവേളകളിലായി ഏകദേശം മുപ്പത് മീറ്ററോളം ഉയരത്തിൽ വെള്ളം പുറത്തേക്ക് ചീറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബ്ലോഹോൾ പ്രതിഭാസം കണ്ടെത്തിയത് ഹവായിലെ നാക് ലെലെ ( Naklele) പോയിന്റിലാണ്. നൂറ് മീറ്ററോളം ഉയരത്തിൽ അവിടെ നിന്ന് വെള്ളം പൊങ്ങി വരാറുണ്ടത്രെ! കുട്ടികളോടൊപ്പം ഞങ്ങളും അച്ഛനും അമ്മയും ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു അത്. കടൽവെള്ളത്തിന്റെ ഉപ്പു ചുവയിൽ ചുണ്ടുകൾ നീറി. സലാല അത്ഭുതങ്ങളുടെ നാട് തന്നെ എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു. മനസ്സില്ലാ മനസോടെയാണ് കുട്ടികളെ പോലെ ഞങ്ങളും അവിടെ നിന്ന് യാത്ര പറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞത്. മർണീഫ് ഗുഹകൾക്ക് മീതെ സമുദ്രത്തിന് അതിരായി വൻചുണ്ണാമ്പ് മലനിരകൾ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശരിക്കും അതിസാഹസികമായ ഒരു ഡ്രൈവിനുള്ള വഴിയാണ് മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നത്. ഇനിയല്പം സാഹസികതയാവാമെന്ന തീരുമാനത്തോടെ ഞങ്ങൾ മുകളിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു.
ആ വിശേഷങ്ങൾ അടുത്തലക്കത്തിൽ
