ആകയാൽ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു

വെളിപ്പെടാത്ത കവിയിടങ്ങൾ 

അതിന്റെ 

നഗരനിർമ്മിതിയുടെ ചതുരതയാൽ  

നിങ്ങളെ കുഴപ്പിച്ചേക്കാം. 

പാതിയടഞ്ഞ, 

അഥവാ പാതിതുറന്ന 

ഒരു വാതിലിന്റെ 

അനന്ത സാദ്ധ്യതകളെന്നപോലെ

സങ്കീർണമാണത്. 

അവളുടെ/ അവന്റെ പ്രണയം 

ഒരേസമയം 

വൃന്ദാവനമോ, 

സ്മൃതികുടീരമോ, 

ഏദൻ തോട്ടമോ ആകാം. 

എന്നാൽ, 

അതൊരു ധർമ്മവിഹാരം മാത്രവുമാകാം. 

അവളുടെ/ അവന്റെ 

പ്രാക്കൂട്ടത്തിന്റെ വായ്ത്താരികൾ, 

ഏതോ പ്രാർത്ഥനാമന്ത്രമെന്നു തോന്നും.  

സമാധാനത്തിലേക്കു കുറുകുന്ന

ശരണമുഴക്കങ്ങളുടെ പ്രകമ്പനമാണത്.

അവ(ളുടെ)ന്റെ, 

നിറയെ മഞ്ഞച്ച, തീമരങ്ങൾ, 

വെയിലു പൂത്ത 

പൂമരച്ചോലയെന്നു തോന്നും. 

എന്നാൽ, 

പെരുമയുടെ പാഴിടങ്ങളിലേക്കുള്ള  

ചെന്തീപ്പടർത്തുകളാണവ.  

ഒരു നിമിഷം-

ലഹരി നനച്ചിട്ട 

പകലിൻറെ പുഴയിറമ്പിലേക്ക്

കുതിർന്നടർന്ന,  

അതിപുരാതനതയുടെ 

പുതുക്കമോ എന്ന് 

ചകിതരായേക്കാം. 

പുലരി വാരിയടുക്കിയ 

മിന്നലിൻറെ ചില്ലുചീളുകൾ  

ചിതറിയതാവാമത്

ഒന്നും പിടികിട്ടുകയേയില്ല. 

അല്ലെങ്കിലും 

അവളെ/ അവനെ 

നിങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുന്നെങ്കിൽ,    

ശവസ്തലികൾ ബഹിഷ്കരിച്ച 

ഒരു കഴുകൻകുഞ്ഞ് 

എന്നുതന്നെയാവണം  

ലോകത്തെ, 

പിൻകളഞ്ഞവരുടെ 

പുതുലിപി, എന്നുമാവാം.