കാലുകളില്ലാത്ത
കുഞ്ഞായിരുന്നു അവൻ.
ഞാനവന്
ചായങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊടുത്തു,
കൂടെ ഒരു പെൻസിലും.
അവൻ ഒരു വീടു വരച്ചു,
ദൂരെയൊരു വിദ്യാലയവും.
വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയോടുന്ന
കുട്ടിയെ വരച്ചു.
ഞാൻ നോക്കിനിൽക്കെ,
ആ വീടിൻ്റെ ചായങ്ങൾ മാഞ്ഞുപോയി.
മേൽക്കൂര കാറ്റിൽ പറന്നുപോയി.
പലായനം ചെയ്തവളുടെ കുഞ്ഞിന്
വർണ്ണങ്ങൾ പാടില്ലത്രെ.
ചായങ്ങളില്ലാത്ത വീട്
ഭൂപടത്തിൽ നിന്നുതന്നെ
മാഞ്ഞുപോയിരുന്നു.
