പ്രഥമപ്രണയ പൂമുഖ വാതായനങ്ങൾ
നീയെന്നോ, യെന്മുന്നിൽ ചേർത്തടച്ചു
എങ്കിലുമെൻ പ്രണയിനീ… നീയിന്നുമെൻ
സ്മൃതി വാസര ഗൃഹത്തിൽ വിളങ്ങീടുന്നു
നീയറിയാതെ,നിന്നോർമ്മശ്ശരങ്ങൾ
ഭ്രമണം ചെയ്കയാണിന്നുമെന്നെ
നീയുറങ്ങുമാശയ്യക്കു ചാരെ, നിർ –
ന്നിമേഷനാ,യത്ര അനുരാഗമോടെ
നിസ്സഹായനായ് നിന്നിരുന്നു ഞാൻ
നീ കീറിയെറിഞ്ഞോരെൻ മാനസം
നിന്നെയോർത്തിന്നും തുടിച്ചിടുന്നു
പ്രണയ നീതിയിൽ പരാജിതനെങ്കിലും
അധമ മനസ്സി,ന്നുടയവനല്ല ഞാൻ
സഫല മാനസമെൻ തോണിയേറി,
വിഫല സരസ്സിൽ തുഴയുന്നു ഞാനിന്നും.
