കണ്ണെത്താത്തിടത്തോളം
നീണ്ട്,
ചോളം ചുറ്റിവരും
പാട്ടിൽ,
ആറ്റിലേക്കുചാഞ്ഞ
നെല്ലിമരക്കൊമ്പിൽ,
പരുത്തിയും ഗോതമ്പും
വൈകുന്നേരവും
വീണടിഞ്ഞ,
കാറ്റിലാടും,
കൈതച്ചക്കയുടെയും
ചെമ്പകപൂകളുടെയും
ചൂരുള്ളചെളിയിൽ…
മഴയ്ക്കുമി-
രുട്ടിനുമിടയിൽ,
വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങാൻ
മടിക്കുന്നതാരാണ്?
പാ(ത)തിയിൽ
പുതഞ്ഞവർക്ക്,
ചോളപ്പാടം കടക്കാനുള്ള
വഴിയേതാണ്.
||
നിഴലിലേറി
കാമ്പുകൊത്താൻ
കിളികളെത്തുന്നതും
കാത്ത്
ഞങ്ങളിരുന്നു…
അത്താഴത്തിന് വിളമ്പാറുള്ള
മുറിവോർത്തിട്ടാവണം,
അവൾ നനഞ്ഞു.
വരണ്ട ചുണ്ടുകൾ
കൂട്ടിയുരച്ച്, തീപ്പൊരിയുണ്ടാക്കി
തണുപ്പുകാലം കടക്കുന്നവരെപ്പറ്റി
പറയണമെന്നു തോന്നി.
