നാണിച്ചുനിൽക്കുന്ന
പൂവിന്നിതൾത്തുമ്പിൽ
ഒരുനിലാവിൻചുണ്ടു
ചേർത്തുവച്ചു
പരിസരംനോക്കാതെ
പുണരുന്നമാത്രയിൽ
ആദ്യാനുരാഗം
അറിഞ്ഞു നിന്നു.
അതുകണ്ടുമനസ്സി-
ന്നകതാരിലെപ്പൊഴോ
ആദ്യമൊരിഷ്ടം
തളിർത്തു വന്നു.
നിഴലുനിലാവുമായ്
പ്രണയത്തിലാവുന്ന
നിമിഷമായ്നീയെന്നി-
ലൊഴുകിയെത്തി.
പലരെയുംകാണവേ
യവിടൊക്കെഞാനെൻ്റെ
പ്രിയമുള്ളൊരാളെ
തിരഞ്ഞുനിന്നു.
പലവാക്കുകേട്ടിട്ടു
മറിയാതെ നിന്നിൽനി-
ന്നൊരു വാക്കുകേൾക്കാൻ
കൊതിച്ചിരുന്നു.
ഒരുമിച്ചു നാം തുഴ-
ഞ്ഞൊരുപാടു സ്വപ്നങ്ങൾ
അറിയാതെയിടനെഞ്ചിൽ
മൂളിവന്നു.
പ്രണയാർദ്രമോരുമന്ദ-
സ്മിതവുമായന്നു നീ
പലവേളയെന്നിലുദിച്ചുനിന്നു.
അതിമോഹശലഭങ്ങ-
ളാദ്യമങ്ങറിയുന്ന
കാറ്റടിച്ചാടുന്ന
തീനാളമായ്
അതിവേഗമാറ്റങ്ങ
ളതിലേറെയാട്ടങ്ങൾ
അവിടൊടുങ്ങില്ല
പ്രണയം.
മൗനം മനസ്സിൽ
കൊരുക്കുന്ന ഭാഷയിൽ
ഊർന്നിറങ്ങും
വാക്കു പൂക്കും കവിതയിൽ
അത്രമേലെന്നെ
തഴുകുന്നിരുട്ടിൽനി-
ന്നെത്രയങ്ങുന്മുഖം
നിലാവിൻ്റെ വാങ്മയം.
പിരിയുവാനാകില്ല
നീയെൻ്റെയോർമയിൽ
കെട്ടിപ്പുണർന്നങ്ങുനിന്നാൽ.
അടരുവാനാകില്ല
ആദ്യ മന്ദസ്മിതം
അഴകോടെയിഴചേർത്തുനിന്നാൽ.
