ഉദയാസ്തമയങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഒരിരുൾമറനീങ്ങിപ്പുലരുവോളവും
പകർത്താനാവാതെ
ഒരിഷ്ടം
പറയാനുമാവാതെ ഉള്ളിൽ
കടലായ് മാറിയതാവാം.
ആഴങ്ങളറിയാതെയിനിയും
കാലങ്ങളെണ്ണിയീ തീരം
തിരമുത്തമേറ്റു കിടക്കും…
ചിറകടിച്ചാകാശം ഉയരെ
പറവയെ മാടിവിളിക്കും
മൗനശിഖരത്തിലിരുന്നു ഭൂമി
ഒരാന്തലാൽ ചുറ്റുമേ നോക്കും
ഇതളുകൾ പൊഴിച്ചിട്ടീ പൂക്കൾ
വഴിക്കണ്ണു നേദിച്ചുവെന്നോ
ഇഷ്ടഗീതികൾ കൊണ്ട് കാലം
ഋതുമേടകൾ തീർത്തു പോകേ …
പറയുവാനറിയാതെ
വരികളിലൊതുങ്ങാതെ
ഒരിഷ്ടം, ഇതാ
ഇവിടെയതിങ്ങനെ …
